Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Mogilnie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy w Mogilnie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca SSR Karolina Pawlik

Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Grzeszak-Lewandowska

­­

Po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2018 roku w M.

sprawy z powództwa A. Ś.

przeciwko Towarzystwu (...) S. A. z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  Oddala powództwo.

2.  Zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2.917,00 złote (dwa tysiące dziewięćset siedemnaście złotych 00/100) z tytułu zwrotu kosztów procesu.

3.  Nakazuje pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa kwotę 530,49 złotych (pięćset trzydzieści złotych 49/100) tytułem nie uiszczonej części kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego.

Sygn. akt I C 207/16

UZASADNIENIE

Powód A. Ś., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł pozew przeciwko Towarzystwu (...) SA z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 5.100,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 15 października 2015 roku do dnia zapłaty i kosztami postępowania. W uzasadnieniu pozwu powód podał, że zawarł z K. K. umowę przelewu wierzytelności przysługującej mu względem pozwanego z tytułu szkody komunikacyjnej w pojeździe marki O. nr rej. (...) powstałej w dniu 14 września 2015 roku. Powód wskazał, że pojazd sprawcy zdarzenia posiadał w dacie zdarzenia polisę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych u pozwanego. Ponadto powód wskazał, że pozwany po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego przyznał i wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 9.932,40 zł. W ocenie powoda powyższa kwota jest zbyt niska, gdyż pozwany zaniżył stawkę i ilość roboczogodzin, amortyzację części, zastosował potrącenia na materiale lakierniczym, pominął część uszkodzonych elementów pojazdu i nie uwzględnił wymiany części technologicznie jednorazowych. Powód wskazał, że pozwany odmówił dalszej wypłaty odszkodowania a dochodzona pozwem kwota stanowi dalsze częściowe odszkodowanie.

W odpowiedzi na pozew pozwany Towarzystwo (...) SA z siedzibą w W., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów postępowania. Pozwany potwierdził fakt zaistnienia zdarzenia, o którym mowa w pozwie oraz to, że pojazd sprawcy zdarzenia w dacie zdarzenia posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. W ocenie pozwanego odszkodowanie, jakie przyznano i wypłacono poszkodowanemu wyczerpuje jego roszczenia, odpowiada bowiem rozmiarowi szkody w pojeździe a ponadto poszkodowany uznał zakres uszkodzeń i zaproponowany mu kosztorys, podpisał porozumienie o uznaniu roszczeń, które następnie pozwany potwierdził decyzją z dnia 13 października 2015 roku. Pozwany wskazał, że porozumienie dotyczyło widocznych uszkodzeń w pojeździe i wszystkich innych kosztów związanych ze szkodą i wyczerpywało wszystkie roszczenia poszkodowanego a ponadto przewidywało, że w przypadku stwierdzenia dodatkowych uszkodzeń, których nie udało się ustalić w toku postępowania likwidacyjnego, strony zobowiązują się do dalszych rozmów. Pozwany podał, że nie był informowany o konieczności przeprowadzenia dodatkowych oględzin w związku z ewentualnym wykryciem przez poszkodowanego innych uszkodzeń, które mogłyby pozostawać w związku przyczynowym ze zdarzeniem objętym postępowaniem likwidacyjnym, co sprawia, że roszczenie powoda jest nieuzasadnione. Ponadto pozwany zaprzeczył, by koszt naprawy pojazdu stanowiącego przedmiot sprawy wynosił 15.032,40 zł. W ocenie pozwanego wypłacone odszkodowanie zostało ustalone w prawidłowy sposób i w odpowiedniej wysokości.

W toku procesu strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 14 września 2015 roku samochód K. K.- O. (...) o nr rej. (...) uległ uszkodzeniu w wyniku kolizji drogowej. Sprawca szkody w dacie zdarzenia posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody związane z ruchem pojazdu w pozwanym Towarzystwie (...) SA z siedzibą w W..

W związku z powyższym zdarzeniem drogowym K. K. zgłosił szkodę do pozwanego, który po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego zaproponował mu odszkodowanie w kwocie 9.932,40 zł.

Poszkodowany K. K. zawarł z pozwanym porozumienie, w którym oświadczył, że powyższa kwota dotyczy widocznych uszkodzeń pojazdu ustalonych podczas oględzin pojazdu i wszystkich innych kosztów związanych z powstałą szkodą, ponadto wyczerpuje ona wszystkie jego roszczenia wobec pozwanego. Strony porozumienia zawarły w nim zapis, że gotowe są do podjęcia dalszych rozmów w razie stwierdzenia dodatkowych uszkodzeń, których nie udało się wspólnie stwierdzić na etapie likwidacji szkody, o ile uszkodzenia te pozostawać będą w związku przyczynowym ze zgłoszonym zdarzeniem.

Wobec powyższego pozwany w dniu 13 października 2015 roku wydał decyzję w przedmiocie wypłaty odszkodowania, na podstawie której przyznał i wypłacił K. K. odszkodowanie w kwocie 9.932,40 zł.

Dowód: akta szkody na płycie CD k. 60, w szczególności porozumienie.

W dniu 20 listopada 2015 roku K. K. jako cedent zawarł z powodem A. Ś. jako cesjonariuszem umowę przeniesienia wierzytelności przysługującej mu od pozwanego z tytułu szkody komunikacyjnej w opisanym wyżej pojeździe, powstałej w dniu 14 września 2015 roku, z wyłączeniem dotychczas wypłaconej kwoty 9.932,40 zł.

Dowód: umowa cesji wierzytelności k. 6;

kosztorys k. 7-9.

Niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy pojazdu stanowiącego przedmiot sprawy zgodnie z technologią producenta w nieautoryzowanej stacji obsługi według cen występujących na rynku lokalnym przy użyciu części oryginalnych wynosiłyby 15.440,68 zł netto, tj. 18.992,04 zł brutto. Powyższe koszty obejmują wyłącznie naprawę uszkodzeń i wymianę części zamiennych, w zakresie wynikającym z objętego postępowaniem likwidacyjnym zakresu uszkodzeń samochodu O. (...) i wymogów technologii napraw.

Dowód: opinie biegłego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego J. K. k. 76-89, 110-115, 129-137.

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie wymienionych wyżej dowodów z dokumentów oraz opinii biegłego sądowego.

W ocenie Sądu dowody z dokumentów są całkowicie wiarygodne, brak jest podstaw do przypuszczenia, że ich treść jest sprzeczna z rzeczywistym stanem prawnym. Zgromadzone dowody z dokumentów nie budziły żadnej wątpliwości Sądu a ich wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron procesu.

Za wiarygodny w pełni Sąd uznał dowód w postaci opinii biegłego sądowego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego J. K.. Dowód ten cechowała rzeczowość i obiektywizm, biegły udzielił odpowiedzi na postawione przez Sąd pytania, na które zgodnie z zakresem posiadanych wiadomości specjalnych i udostępnionym materiałem dowodowym mógł i powinien udzielić odpowiedzi. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, by wiarygodność i obiektywizm opinii biegłego kwestionować.

W świetle ustalonego stanu faktycznego sprawy Sąd uznał, iż roszczenie powoda objęte niniejszą sprawą a dotyczące zwrotu kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu jest bezzasadne.

Sąd wskazuje, że pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności za szkodę w pojeździe marki O. (...) nr rej. (...) powstałą w związku ze zdarzeniem z dnia 14 września 2015 roku a jedynie kwestionował wysokość zgłoszonych roszczeń.

Odpowiedzialność pozwanego za szkodę w pojeździe powoda wynika z art. 19 ust. 1 i 34 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2018.473) oraz art. 822 § 1 kc i art. 509 kc.

Niesporne w sprawie jest to, że pozwany po przeprowadzonym postępowaniu likwidacyjnym przyznał i wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie za szkody w pojeździe w kwocie 9.932,40 zł. W ocenie pozwanego jego odpowiedzialność zamknęła się w granicach dotychczas wypłaconego odszkodowania, pozwany podnosił, iż dalsze roszczenie powoda objęte niniejszym postępowaniem jest nieuzasadnione, z uwagi na porozumienie, jakie pozwany zawarł z poszkodowanym.

Nie budzi wątpliwości to, że poszkodowany K. K. w toku postępowania likwidacyjnego zawarł z pozwanym porozumienie, w którym oświadczył, że zaproponowana przez pozwanego kwota odszkodowania 9.932,40 zł dotyczy widocznych uszkodzeń pojazdu ustalonych podczas oględzin pojazdu i wszystkich innych kosztów związanych z powstałą szkodą, ponadto wyczerpuje ona wszystkie jego roszczenia wobec pozwanego. Jest bezsporne również to, że strony porozumienia zawarły w nim zapis, że gotowe są do podjęcia dalszych rozmów w razie stwierdzenia dodatkowych uszkodzeń, których nie udało się wspólnie stwierdzić na etapie likwidacji szkody, o ile uszkodzenia te pozostawać będą w związku przyczynowym ze zgłoszonym zdarzeniem. Sąd wskazuje, że powód w toku postępowania nie kwestionował faktu, że takie porozumienie zostało przez poszkodowanego i pozwanego zawarte, w zasadzie na żadnym etapie sprawy nie odniósł się do kwestii tego porozumienia.

Również poza sporem jest to, że poszkodowany nie zgłaszał pozwanemu pojawienia się jakichkolwiek dodatkowych uszkodzeń w pojeździe, które mogłyby mieć jakikolwiek związek ze zdarzeniem objętym postępowaniem likwidacyjnym.

Wyrokując w sprawie Sąd podzielił wnioski biegłego sądowego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego J. K., który w opinii wskazał, że koszt naprawy pojazdu stanowiącego przedmiot sprawy zgodnie z technologią producenta w nieautoryzowanej stacji obsługi według cen występujących na rynku lokalnym przy użyciu wyłącznie części oryginalnych wynosi 18.992,04 zł brutto. Biegły jednakże w kolejnych opiniach wskazał, że nie stwierdził dodatkowych uszkodzeń pojazdu w stosunku do kalkulacji naprawy ustalającej koszty naprawy pojazdu na kwotę 9.932,40 zł a więc sporządzonej w postępowaniu likwidacyjnym. Ponadto biegły podał, że w wydanych opiniach nie uwzględniał jakichkolwiek uszkodzeń, napraw i wymiany części zamiennych, które nie wynikałyby z zakresu uszkodzeń pojazdu objętego postępowaniem likwidacyjnym. Biegły wprost podał, że ustalony przez niego ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy pojazdu stanowiącego przedmiot sprawy na kwotę 18.992,04 zł brutto obejmował wyłącznie naprawę uszkodzeń i wymianę części zamiennych, w zakresie wynikającym z objętego postępowaniem likwidacyjnym zakresu uszkodzeń samochodu O. (...) i wymogów technologii napraw. Sąd wnioski biegłego zawarte w opiniach całkowicie podziela. Ponadto- co istotne- ostateczna opinia nie była kwestionowana przez strony postępowania, zwłaszcza powoda.

Zdaniem Sądu roszczenie powoda jest bezzasadne, bowiem porozumienie, jakie pozwany zawarł z poszkodowanym wyczerpało wszystkie roszczenia poszkodowanego związane ze zdarzeniem z dnia 14 września 2015 roku. W sprawie nie ujawniono dodatkowych uszkodzeń, których nie udało się stwierdzić na etapie likwidacji szkody, tak więc nie istnieje jakakolwiek wierzytelność powoda w stosunku do pozwanego w związku ze zdarzeniem z dnia 14 września 2015 roku. Z uwagi na treść porozumienia zawartego przez K. K. i pozwanego nie ma znaczenia fakt, iż ustalone przez biegłego koszty naprawy pojazdu są wyższe aniżeli ustalone w postępowaniu likwidacyjnym, bowiem podstawą dalszej ewentualnej odpowiedzialności pozwanego mogłyby być jedynie ujawnione dodatkowe uszkodzenia w pojeździe, których nie udało się stwierdzić na etapie likwidacji szkody, o ile uszkodzenia te pozostawałyby w związku przyczynowym ze zgłoszonym zdarzeniem.

Z tych względów Sąd w oparciu o powołane wyżej przepisy powództwo oddalił.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 kpc. Na kwotę kosztów 2.917,00 zł składa się uiszczona przez pozwanego zaliczka w kwocie 500,00 zł na przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego oraz wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego, ustalone na podstawie § 2 pkt. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2018.265) w brzmieniu sprzed 27 października 2016 roku wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

Na podstawie art. 84 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał pobrać od powoda jako strony przegrywającej spór na rzecz Skarbu Państwa kwotę 530,49 zł tytułem nieuiszczonej części kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego. Biegłemu przyznano bowiem wynagrodzenie w łącznej kwocie 1.830,49 zł, natomiast suma zaliczek wpłaconych przez strony w poczet tego wynagrodzenia wynosi 1.300,00 zł.

SSR Karolina Pawlik

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć:

- pełnomocnikom stron.

2.  Z apelacją lub za 14 dni.

M., 7.06.2018r.

SSR Karolina Pawlik